филм (имн.) - го (зам.)

Овој фестивал, кој открива нови таленти, со изборот на Џармановиот филм го инаугурира првото дело на латински јазик во историјата на играниот филм коешто, при тоа, не е финансирано од страна на Ватикан.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Следниот филм, Jubilee (1977), прикажан на програмот “Недела на критиката” на Канскиот фестивал, е резултат на сликање со камера, вообичаена филмска постапка на Џарман.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со првиот игран филм Себастијан (Sebastiane), Џарман учествува на Филмскиот фестивал во Локарно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мислам дека филмот го става геноцидот и ниските чевли во слична - периферна зона на приоритети.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Целиот живот како во забрзан филм го виде од првото до последното скалило.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Како на филм го гледаше изопаченото лице на Никодин како со два прста го држи нејзиното искорнато грло и го покажува на Светлана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Еве на пример, младиот Лен Вајсмен: две години помлад од мене, има три филма исто ко мене, својот прв филм го снимал кога јас сум го снимал својот последен... само што неговиот прв филм е мега-хит, вториот му е уште повеќе мега-хит, а неговиот последен филм е супермега- хит!
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Но, Анита стигна со вонбрачниот љубовник и детето.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Не сака повеќе да живее и подготвена е да умре од неговите раце.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во овој филм го направив и најопасниот експеримент што некогаш сум го направил и кој никогаш повеќе нема да го повторам.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Така во октомври 68. ги снимив Вива и Луис Валдон и филмот го нареков едноставно - Ебење.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И така во слика и во зборови како во убаво замислен филм го изведе сето она што го имаше опишано во нејзиното писмо со пет потписи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А да знаеш, уште пред да се случи настанот, писмото веќе било предадено на секретарот Домазетовски а потоа не знам на кој начин тој и го беше вратил, или искинал, или намерно загубил, бидејќи преку ноќ, иако и секретаријатот го беше прочитал, писмото го снема, при што, ценам, слична услуга со убава ноќ, каква што мене ми беше пружена, веројатно Стојна му подарила и на секретарот Домазетовски.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира, не можеме да знаеме дали сите автори на рецензиите од втората група се геј-мажи (некои од најревносните коментатори кажуваат дека филмот го гледале заедно со сопрузите или со сопругите), ништо повеќе отколку што можеме да знаеме дали сите автори на првата група рецензии се стрејт (некои од највоздржаните коментатори велат дека филмот го гледале пред да излезат од плакарот или потоа).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто ги подучуваат на практичните примени на иронијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Или можеби важи спротивното: задоволството со кое машката геј-култура си ги усвојува овие филмови го одразува ироничниот став што геј-мажите го негувале долго за да се оградуваат и, на тој начин, да се изолираат од штетните театралности на семејниот живот – но, без да ја одрекуваат смртната сериозност на тие театралности, без да им ја одрекуваат моќта да нанесат вистинска повреда и болка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Милдред Пирс и Најмила мамичке, кога се гледаат од тоа отуѓено (иако и понатаму емоционално вклучено) гледиште, ги учат геј-мажите – и сите други што се приврзаници на машката геј-култура – како да ги преживеат јадовите на семејната единица.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во секој случај, иронијата дава делотворно и спремно оружје против неизбежната општествена форма чие идеолошко дејствување изискува, за да може да претегне, и некритичко верување во неа и насилна потврда на нејзината автентичност. ‌Со мака извојуваната иронична визија на машката геј-култура за лажноста и за изведбениот карактер на семејните чувства бележи и нешто поопшто и подлабоко за емоционалниот израз.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- Да, токму тоа; последните години од немиот филм, големите синеасти, па дури и целата продукција, достигнаа извесно совршенство, па може да се смета дека изумот на звучниот филм го расипа тоа совршенство. Margina #21 [1995] | okno.mk 23
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Хичкок: „Во Америка овој филм го нарекоа Девојката беше млада, а исекоа и една сцена и тоа беше многу глупаво затоа што сцената беше самата суштина на филмот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Или само на филмови го има, можеби под женска сукња скриен... сега некаде лежи.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)