утрина (имн.) - и (сврз.)

Сум излегла од утрини и заборавив на Ѕвездана и на Капинка. Се исчукав од умот, пушка да ме чукне.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пријателе, таква нитка светна утринава и во твојот стих.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
И наеднаш се почувствува како тие двајца луѓе, тие две исплашени копилиња, да му искрале сѐ убаво што имаше во таа утрина и во таа собичка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А ете, оваа утрина се чинеше дека ќе биде токму една од тие утрини и тој сега можеше само да му се љубува на тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Набргу во зглобовите и во глуждовите почнаа да му се раѓаат и сите заборавени оловни кугли на болките од поминатите донови, потсетувајќи на сите изминати порази и растворувајќи ја неговата ситна радост со прекрасната утрина и со својата храброст како капка во море.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)