утеха (имн.) - ми (зам.)

Одеднаш, во еуфоријата што нѐ обзеде пред девојчињата (цело време погледнував дали е тука Луција, но неа ја немаше; утеха ми беше што тука беше нејзината најдобра другарка и јас претпоставив дека таа бездруго ќе ѝ пренесе што видела), додека Земанек лудуваше на мотоциклот, крај оградата на патеката видов скала: обична скала со која се берат јаболка.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Утеха ми е што моите бдеачи не можеле да ми го видат изразот на лицето зошто бев навален преку прозорецот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)