уста (имн.) - секогаш (прил.)

Митре седеше до Танас. Устата секогаш му беше подзината.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Митре седи до Танаса. Устата секогаш му е подзината.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Устата секогаш ѝ беше побрза од мозокот. Но затоа зборот „извини“ секогаш ѝ беше на врвот од јазикот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)