уметност (имн.) - го (зам.)

Со еден револуционерен гест, Дишан јасно покажа дека сѐ, буквално сѐ, може да биде уметност. Дека таа доаѓа од свеста, а не од својствата на делото. Подоцна тој ќе напише: „Бидејќи и самите туби за бои, кои уметниците ги користат се производ на Ready-made“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Борбата на Дишан за идеите „против“ уметноста го забрза појавувањето на Дада, го поттикна надреализмот и ѝ го покажа патот на авангардата во 70-тите години, од објективната уметност до поп-артот (Енди Ворхол: „Сѐ е убаво“), од минималистичката уметност до концептуалната. 10 год. по првиот Ready-made, Марсел Дишан повторно потпишува едно дело со карактер на манифест.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Бездруго оттаму и потекнува пренасочувањето кон естетиката, бидејќи во медиумот на уметноста можеби порано би засветкало она што од поими составениот говор го спречува. Спонтано не се приклонувам кон тоа да тврдам дека уметноста го открива предметот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Од друга страна уметноста го негира прогресот како фикција со својата вонвременост.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Пресметаната наивност на ова оспорување, којашто животот на уметноста го остава ако не неиспитан, тогаш барем испитан на најповршен начин, без оглед на природата на информацијата што се посредува, автоматски ја оправдува уметноста за која информира, бидејќи ѝ недостасува идеолошка самосвест... okno.mk | Margina #17-18 [1995] 5
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
„Може да се каже без преувеличување дека руската музика и руската театарска уметност го освоија светот“. (Искажување на П.Г. Ковалевски, Париз, 1973).
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Таа тој премин од порнографијата во светот на уметноста го толкува како ослободување од „junk“ сексот и исчекор кон еклектичните истражувања на крајните граници на сексуалноста.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во 1985-та г. таа направи премин во светот на перформанс уметноста како актерка во претставата Deep Inside Porno Stars којашто се даваше во познатиот авангарден простор Franklin Furnace во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Овој троен „полистилистичен” осврт кон руската современа уметност го завршуваме со еден исто така „прозападен” текст, кој е поместен на следниве страници, во новата рубрика на Маргина, „Глобална сцена”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Уметноста го има тој излез и болно би било да не се искористи, да не се откопаат некакви флуиди од потсвеста.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тој можел да ги види работите со наивна непристрасност, да ги набљудува објектите како чисти форми, презирајќи го знаењето за нивната конвенционална функција и формално значење. 106 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Оваа слобода на визијата во детската уметност го интри­гирала Пикасо, а токму таа претставува негова најголема уметничка дарба.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во ова поле на напнатост, условено со социо-културни судири, државниот начин на регулација на уметноста го загуби својот либерален карактер. Laissez-faire принципот даде место за делумно несаканата, делумно очекуваната оперативна постапка.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Развивајќи го своето сфаќање за музиката преку делата на најзначајните композитори на европската модерна, Шенберг и Веберн (спротивставувајќи се на првиот и надоврзувајќи се на другиот) и спојувајќи го со обновениот дух на дадата, тој во доменот на музичкото мислење направи нешто аналогно на големото субверзивно и револуционерно дело кое, неколку децении порано во ликовната уметност го оствари Марсел Дишан.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Оваа постапка се нарекувала “l’agreable illusion”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Либертините, слободните духови, авангардистите... токму овој еротски мотив во уметноста го собираа со сомнителна жар.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)