уметник (имн.) - во (предл.)

Нејзините повтору­ва­ни, често контрадикторни, но секогаш бомба­стич­ни изјави ги презаситуваат медиумите („Го дадов своето тело на уметноста“, „Телото е само костим“ итн.) ја заокружуваат сликата на ексцентричен уметник во медиски не претерано сварлив пакет.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За разлика од тоа, последниот уметник во овој преглед, Gavin Turk (р. 1967) во потполност им се подредува на прашањата на популарноста, на популарната иконичност, без осврт кон самиот медиум кој е само безлично средство, веќе проверено како неуметничко.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Друга работа што може да попречи е нејзината самопромоција - секако дека секој уметник сака да ги продаде своите дела, ако поради ништо друго тогаш барем за да преживее, но Орлан оди чекор потаму од тоа, можеби и предалеку.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
pop Повеќето досегашни примери сепак следат една „конвенционална“ логика на начинот на којшто Уметноста црпи од популарната култура и го формира своето „гледање“ врз основа на популарната култура, но внатре во класични уметнички медиуми, така што делата едновремено зборуваат за себе самите и за својот медиум.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На пример, заклучив дека многумина алтернативни уметници во рамките на своите меѓународни комуникации мошне често се кријат зад таквите - фиктивни или непостоечки - имиња на организации и групи, кои се всушност тие самите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во неговата Германија, за Бојс се зборува како за најзначаен уметник во повоена Европа и тоа со почитувачки тон, претходно резервиран за фигури како Гете.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Бојс Кристифор Филипс Враќање кон Бојс Седум години по неговата смрт, трансформацијата на Јозеф Бојс во икона на културата продолжува со забрзано темпо. 86 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во една од следните Маргини ќе подготвиме еден голем тематски блок за, според нас, најзначајниот уметник во Македонија, А. Станковски.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Многу други уметници во приближно истото време се служеле со истата техника како и Хјуберт и Јан Ван Ајк но со многу, многу поскромни резултати во апликативните естетски сфери.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
3 АЛЕКСАНДАР СТАНКОВСКИ 15 Интервју 17 Поголемиот дел од оваа Маргина му е посветен на Александар Станковски, според нас најзначајниот уметник во Македонија, кој упорно се држи до своите андерграунд “маргини”.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Имено, луѓето околу вас или безрезервно го подржуваат вашето творештво и одат дури дотаму што тврдат - со што и јас се согласувам - дека сте без конкуренција најзначајниот уметник во Македонија, или, од друга страна, се сервира мислење дека вие сте сепак само “маргиналец”, само недоволно интелигентен “алтернативец” кој не ги знае длабоките и фасцинантни лавиринти на моќта и упикувањето.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ужасно е тешко да се биде уметник во оваа средина, а да се биде професионалец во тоа е најтешко од сѐ.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Не знае човек што е полошо: да бидеш толку заостанат ко македонските уметници во однос на светските трендови, или да бидеш толку гротескно, понижувачки и карикатурално „присилен“ да создаваш CD-уметност... nn Претеруваш, едноставно не мораш да се бавиш со тоа.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
А тој само го интензи­вираше тој момент.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Наместо тоа Бојс сакаше да создаде енергетско поле околу секоја од своите скулптури, елек­три­чен набој, или да изврши трансформација на енергија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Го презентирате Бојс како голем скулптор, а не само како страшно ком­плек­сен уметник во трансформацијата на уметниковата социјална улога и при­стап.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За Енди Ворхол може да се каже дека е најпознат уметник во Америка.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во оваа изложба изгледа дека немавте намера да дадете еден историски поглед; вие подвлековте дека ова не е ретроспектива, дека се обидувате да го проширите овој поглед.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сепак тој успева да ја задржи својата позиција благодарение на контраверзноста што го следи поп-артот од самиот почеток.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Меѓу најдалековидите уметници во Америка се: Ерик Фисчл од почетокот на деценијата и Мајк Кели од нејзините последни години.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Не знаете баш точно низ што ќе поминете. OГЛО: Многу американски уметници во своите дела се бават со војната во Заливот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Познати се неговите романи Портрет на уметникот во младоста (1916), Улис (1922) и Финегановото бдеење (1939), потоа збирката раскази Даблинци (1914), поетската збирка Камерна музика (1907) и драмата Прогонети (1918).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Боледува од туберкулоза и умира во својата 41 година во еден санаториум во близина на Виена.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во првата сцена од првиот чин - драмата ја обработува приказната за замената на сексуалниот идентитет на еден млад пар (Therese-Tiresias и нејзиниот маж) - Therese ги губи своите женски атрибути и ѝ растат брада и мустаќи - како кај Duchamp-овиот L. H. O. O. Q. (1919).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во третата сцена таа низ прозорецот исфрла разни предмети, а меѓу нив и еден писоар, истиот оној предмет што Duchamp, истата таа 1917 г., ќе го изложи на изложбата на Независните уметници во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Многу креативен човек е, уметник во својо занает.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Уметниците во детските цртежи ја забележуваат несвесната експресија на „примитивни вредности” кои културата ги бутнала настрана, како и отвореноста во посматрање на појавите без, за возрасните толку карактеристичната, претходна концептуализација.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како и кај многу други модерни уметници, свежината со која децата се спротивставуваат на објективниот свет му даде на Дибифе нова перспектива во посматрањето на секојдневните настани. 110 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ф. Б.: Вас ве сметаат за прв вистински современ уметник во Русија, пресвртница за современата уметност во вашата земја.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Добар збор. Добар наслов за...мојата нова книга. DD ПТ: Што би кажале за вашиот процес на трансформација од комерцијален уметник во вистински. DD ЕВ: Јас сѐ уште сум комерцијален уметник.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
На пример, ако готвите добро и слично. DD ПТ: Што мислите за младите уметници во Њујорк кои го користат поп артот за ликовно изразување? DD ЕВ: Доста се добри. DD ПТ: Ситуацијата е иста како и во шеесетите? DD ЕВ: Не, тие имаат поинакви причини за она што го прават.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Повеќе од кој и да е уметник во движењето, Енди ги постави и прошири параметрите на поп артот во чии рамки сите негови последователни претстави, идеи, записи и активности внатре медиите беа генерирани. Енди Ворхол, гола камера?!
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Една генерација го зазема местото на друга.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Дојдов да ги координираме акциите, да побарам совет што да правам, како да бидам корисен, како да бидам уметник во овие матни времиња...
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)