уво (имн.) - кон (предл.)

— Е сега, да се разбереме селани? — Се обрна Толе кон сите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сите селани ги начулија ушите кон разговорот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Изутрина, уште ранорано во муграта, Мирче стана, се растресе од сламата, се протегна и размрда и ги начули ушите кон рудината.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сета се собра, зафрлајќи ги ушите кон вратот и криејќи ја опашката под стомак, почна да се повлекува.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
ДИОНИСИЈА ПРВА
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пристигнат од Исток цвет или бран во трепет сет; на ветрови нежни сплет - прилика во тивок лет - кон спирален плови тек зрак зад брегот модро мек ненадеен од недоглед сам се влева в суден след: ред сред буден непреглед.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Милувај, кажувај откорната штицо во моите уши шкрипни збор од стисок зад доцната есен клун твоето лице со тврда гримаса на одметнат врисок и блиску, сосем блиску во паднати лисја и стивнати птици од предзимска мисла се тркала бисер од поплака тивка стара колку слухот со воздушни уши кон ветерот со око што од себе се суши ќе одминам во ехо на чекор од чизма ти далечна, крцкава стрпи се и слушни од жлеб, клинец и чекан чука мојот призрак. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 139
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)