По убавото лице ни повеј од радосниот шум, што ги ниша и канделабрите високо на таванот... Во погледот отсутност.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Една вечер ја видов, на мојата улица, токму под мојот прозорец и Луција; беше во првиот ред, со свеќа во раката што ѝ го осветлуваше убавото лице, и извикуваше: „Да живее слободата, да живее новата народна уметност!“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)