убавина (имн.) - го (зам.)

Ми подари мајка ми чудна божествена сказна за високиот раст и коренот на тоа дрво што убавината го љубела а што дар го дарила спетлината.
„Чекајќи го ангелот“ од Милчо Мисоски (1991)
По улица, кучето одеше толку разиграно и лесно како да е бестелесно, трчајќи де пред него де зад него, така што господинот Гроздановски се чувствуваше подмладен во ситуација кога убавина го облетува и истовремено го милува по целото негово старечко тело толку желно и за најмала топлина со каква што зрачи нежноста.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Неговата убавина го сече здивот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сѐ се случуваше премногу брзо, нејзината младост и убавина го плашеа, беше премногу навикнат да живее без жени - не знаеше што е причината.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Овие слики речиси секогаш се во живи бои, коишто се опишуваат како богати, брилијантни, треперливи, светкави или натприродни - и коишто со својата убавина го надминуваат сето она што личноста го видела пред тоа.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)