туѓо (имн.) - гнездо (имн.)

Зачадената ноќ со многу ветви и избледени ѕвезди му одговори со некој свој недоизјаснет шум - да, Оче Симеоне, и ти си мртов на необјаснив начин; се движиш далеку од животот во мртви простори и проколнат си род на кукавица што те оставила во туѓо гнездо. Мртов!
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)