темнина (имн.) - го (зам.)

Сосема се одзедов. Мора да сонувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Во темнината го чувствуваше забрзаното дишење, кое од миг во миг заличуваше на бревтање на раздразнет ѕвер.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Темнината го ужаснуваше. Мокреше в кревет.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Не можев да верувам. Некој машки глас од темнината го извикуваше моето име.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Во секундите што минуваа бродот на темнината го продолжи своето пловење во неизвесност.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Таа темнина го изгуби, го одведе кон ќорсокак од кој тешко го гледаше излезот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Беше без глас но, сепак, во тунелот на темнината го виде единствениот зрак на надежта.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)