тема (имн.) - бил (гл.)

Треба да фрлиме само површен поглед на насловите на значајните текстови на модернистите како што се Спинозината Расправа за подобрување на разумот, Локовиот Есеј за човечкиот разум, Лајбницовите Нови есеи за човечкиот разум, Берклиевите Принципи на човечкото знаење, Хјумовата Расправа за човечката природа или Кантовата Критика на чистиот ум - за да се види колку епистимолошките теми биле централни за нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Модернистичката филозофија исто така стреми да го занемари здравиот разум и да биде одбојна кон предрасудите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кралот бил восхитен од умешноста со која неговата сопствена тема била отсвирена на импровизиран начин, и, веројатно со цел да види каде се границите на таа умешност, изразил желба да чуе фуга во шест гласа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Промислувањето на епистемилошките теми се прифаќа како пререквизит за идното определување на онтолошките проблеми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)