тага (имн.) - му (зам.)

Одвреме навреме тага му избива на лицето и тоа ми го кине срцето.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
На Петреица забите како зрна пченица и се изронија, на Петрета очите во тага му потонаа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)