стрела (имн.) - и (сврз.)

Припитомувањето на целта, нејзиното одгледување и сигурниот „улов“ ја укинуваат смислата на „погодувањето“, средбата на стрелата и објектот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Врти- сучи, трткај се збунето, оптегнувај ја стрелата и над мерката - оклопот се прчи како во тв вести
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Ја завлече раката по кошула, од левата страна, вртејќи со очите како во нем филм, оттаму извлече лак и стрела и ми намигна.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Патот е прав како стрела и тера по средината на рамницата легната меѓу двете преспански езера.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Ние мажите првин одиме на лов потем по пештерите - скришниот предизвик на светлоста - цртаме одбрани ловечки сцени со стрели и елени со копја и бизони.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)