столче (имн.) - седи (гл.)

Пред вратата, на столче седеше Земанек и во раката држеше шише со ракија.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Самата мисла дека на ова столче седеше Адем, Толета уште повеќе го разлути и почна да подрипнува од него, небарем на магарешки трње седна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А и грдо звучи, на две столчиња седи, кога ќе рече некој, а едно чудо моми застанати простум, без никакви шанси.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)