стварност (имн.) - заоѓање (имн.)

При секој залез - излез од стварноста заоѓање зад хоризонтот во безмерната зона од слова задум и ум-ооо-творби по жестокото удирање на главата од сводот, од ѕидот од туѓиот свет.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)