стан (имн.) - ќе (чест.)

Кога во студентски дом или некое станче ќе нагрнат гости од секаде а е крај на месецот и од дома немаат абер да испратат пликче со пари тогаш на сцената стапува степчето.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Тогаш му се чинеше дека ѕидовите на станот ќе се срушат од дивиот ритам на бесот што го слушаше во себе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
МАТЕЈ: Мојот стан ќе биде празен и мрачен. Само на средината осветлен џубокс, пуштен на цел глас.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Ќе даде Господ тетка Снеже и во овој стан ќе се тркалаат внуци.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)