стакло (имн.) - го (зам.)

Вратата се затвори, а неколку камења удрија во прозорецот и стаклото го сторија парам-парче.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Илјада и петстотини деца со голи раце и неколку лопати, камче по камче, парче по парче скршено стакло го исчистивме и го израмнивме теренот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Вера фрли брз поглед кон младичот по гаќички за капење и потоа тој поглед претворен во искршено стакло го врати кон Пера.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Со парче стакло го стружам слојот и под него се појавува „д“ испишана со бледа црвена боја. Буквата „д“ е кирилска.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)