софра (имн.) - во (предл.)

Конечниот заклучок ќе биде кажан на заедничката софра во градината во здравицата на крајот на ручекот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Додека Ѓорѓе со очи ја пиеше сета убавина на Рада, софрата во куќата на Јана почна да се полни со јадења и пијалоци.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ако се бараше слика на делче од рајот на земјата, тоа можеше да биде само Мајкината градина на нашата куќа крај реката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)