светулка (имн.) - во (предл.)

На која светулка во сонот ли ѝ мавта? За кого оние синолички ли ги збира?
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Боже, помогни ми... Пред мене се јавуваат лоши слики, светулки во мракот трепкаат... сон ли е? -или јаве...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Еве го твојот поглед со кој сонцето им се обраќа на плодовите Две брези имаш и некоја црна месечина меѓу нив изгрева Си ги прибрала сите светулки во твоите ливади да пасат Црна сенка минува преку твоето срце...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Ја помилува по косите. собирам бакрени светулки в дланка, се сети.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Истури рој светулки во нејзината коса.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)