самотија (имн.) - ги (зам.)

5. По работ на воденичкиот камен шетаат бели ветрови По работ на тешката погача на земјата и летото Бараш пат во самотија ги збираш задоцнетите огнови го допираш лицето до земјата или до нејзиниот студен профил Има моменти кога ние сме помалку она што бевме а повеќе она што можевме да бидеме Изгубени во привиди само му го враќаме на пределот знакот на тихото гинење По работ на воденичкиот камен шетаат бели ветрови…
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)