роман (имн.) - кој (зам.)

Роман што може да се напише дури откако низ рацете ќе поминат многу книги, низ душата многу премрежија, а низ срцето на детето многу сцени кои од него прават дете што се сеќава.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Роман кој супсумира животно искуство на лингвист, дипломат, писател и на дете.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
•Хичкок: „Таков беше романот „Куќата на д-р Едвардс“, мелодрамски и навистина откачен роман кој раскажува приказна за лудакот кој стигнува до лудница.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Секако, Дали измисли доста чудни работи кои не беше можно да се остварат: скулптурата пука, од пукнатината излегуваат мравки, лазат по скулптурата и најпосле, се гледа Ингрид Бергман прекриена со мравки!“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во меѓувреме има напишано уште еден роман кој сè уште не е објавен, а третиот е во подготовка.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во текот на четири години, од 1928-та до 1931-та, главно ноќе, го пишува романот кој изврши огромно влијание врз современата литература: Патување на крајот на ноќта (1932).
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Му раскажував за годините минати крај Арафат во Картагина, за мојата дипломатска мисија, за мојата желба да пишувам за тие времиња, за дипломатските години, можеби во книжевниот жанр на романот кој сметав дека може најблиску да претстави еден можен тоталитет на еден историски процес-роман во рамките на една долга романескна балканска сага, на моето албанско и балканско семејство...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Му се заблагодарив за малкуте песни кои ми ги објави во збирката Песни од Картагина (пишувани како еден вид дипломатски анти-телеграми во времето кога бев амбасадор во Палестина, во државата која беше прогласена, според неговата напишана декларација), кои беа печатени на арапски јазик во неговото списание Ал Кармел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Вие, добри мои, сте читале, верувам, повеќе раскази и романи кои зборуваат за случки од нашата Народноослободителна војна.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Во романот Времето на козите посебно ме плени специфичноста на балканскиот роман кој ми е познат и од други автори.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Горан Бујиќ, хрватски книжевен критичар Времето на козите е изворен роман кој во потрагата на модерните начини на пишување користи различни кни­жевни и антрополошки искуства.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не може да се најде подобра слика за да се означи во еден роман кој би можел да го носи поднасловот „Сага на една миграција низ Балканот, од Албанија во Македонија.”
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)