рибар (имн.) - кој (зам.)

Сакате? - ја држеше издолжена празната чаша кон рибарот кој му туриваше радосен што тргна работата, што проблемот ќе се реши многу лесно, без мака, без страв и неспокојство.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Една ноќ нејголемата злата риба ѝ се пожалила: - Знаеш ли ти, прекрасна Дуња-Ѓузел, што слушнав вчра од еден рибар кој ловеше таму крај брзакот, на брегот од рекава?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
За рибарот кој згазил на туѓа сенка, а му лежела на прагот?
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)