река (имн.) - се (зам.)

Овде е пострашно од пеколот на Данте со векови реки се полнат од плач но пирејот повторно расте и расте попусто го корнат им пркоси пак
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Зад Тврдината преку реката се пробиваа првите сончеви зраци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Некои стари пизми на оние од оваа страна и оние од онаа страна на реката се замешаа со нови.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Летно време реката се претвора во поток.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Гледам натаму и менувам руски падежи, го кршам јазикот: пролетериј, пролетери-ја, пролетери-ју, над реката се точкаат разни мушички, пролетери-и, пролетери-ев, слегуваат облаци од пеперужина, пролетери-јам, пролетери-јах...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И веќе се на железниот мост. Сребреното платно на реката се расчеснува од столбовите што го крепат мостот.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Се исправив кога површината на реката се ослободи од жолтите и црвеникавите дамки и, бришејќи ги со влажното теме ѕвездите од чад и замагленост, му се вратив на градот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Реката ги смирува боите на пладнето По патот на пастрмката претрчува шепот и цветот на реката се затвора.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Долу во реката се чуја звуците и на некое друго стадо.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
А во тихите вечери, кога над реката се вртеа јата комарци, а рибите скокаа по нив, дедо Гога стоеше на дрвениот мост очекувајќи да ја види и необичната риба што скока повисоко од сите.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Летно време реката се претвора во поток.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ги замижувам очите и некаде од преку река се јавува петел. Кукуригу!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Црквичето над реката се преполнува и половината се урнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)