рамка (имн.) - се (зам.)

И во тесната прозоречка рамка се згустуваат зли, презриво горди, полни со бездушна иронија очи: „Ха, тоа си ти, херој!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во рамката се држат уште неколку парченца испукано стакло. Долу на подот - куп срча.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Прозорските рамки се извија. Стаклата на прозорците светнаа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)