рака (имн.) - одзади (прил.)

Таа се опре до вратата, со рацете одзади.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сите отстапуваат в темница, и само Рангел полека излегува, со рацете одзади, со демонски насмев на големата уста.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Соколе застанува пред излогот како случаен минувач, со рацете одзади.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Околу осум часот, додека го чекав Дагларбеј да ме земе, се шеткав во фоајето со рацете одзади, загледував по излозите на богатите шопови во ентериерот и минував меѓу господата со пеперутки машни и дамите во блескава облека и скапи парфеми.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И тогаш јас ѝ ја пуштив раката одзади, ја запрегнав и се стори што се стори, господи прости ми.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Борис станува, почнува да шета горе-долу по собата, со рацете одзади. Музиката трае. Матеј одеднаш ја исклучува. Пауза.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Да ги видам – веднаш изјави кадијата и прв излезе од својата одаја и отиде во дворот. Co злоба и гордост која може да ја има само средновековен победник, со рацете одзади, придружен од Јунуса, Рифата и забитот, се приближи до редицата исповрзани луѓе и жени и доби по едно длабоко темане од пазачите.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Затоа тој ги кладе рацете одзади и ја исправи главата да им ја покаже слободата и во неговото одење и стоење.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ќе си ги стави рацете одзади, можеби тоа беа часови на размислување, ќе ја фрли главата колку може повисоко (ретко некогаш се веднеше кон земјата), - и туку кружи наоколу во дворот како орел што слетал ниско, над земја демнејќи го својот плен.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)