рака (имн.) - дедо (имн.)

- Од пети до уши само инает! - немоќно ги рашири рацете дедо Димо.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Од попот доби благослов и наредба да оди во црквата, да ја земе кадилницата, оти и жарот веќе стаса во оганот. Со кадилницата в раце дедот поп и Кушо влегоа в црква.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ги зеде тој уште двете лири од аманетот на татка ѝ на Трајанка, направи триста други зулуми сѐ додека еден ден не ја зеде работата во свои раце дедо Геро војводата и неговите двајца комити.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Дедо се накренал да го удри, а татко го фатил за рака деда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)