ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Татко покрај основните податоци за потеклото на зборот милет, разговорот го започна уште со неколку воведни напомени: Милетот, во Османската Империја, претставувал облик на социјална поделба по религиозен (и етнорелигиозен) карактер.

Милетот бил воден од милет-баша, задолжен за верските прашања и моралот.

Најважно е сепак што Дејан Дуковски напиша една прилично солидна драма која во многу нешта ги достигнува врвните точки од творештвото на неговиот драмски узор, Горан Стефановски.

Затоа Дејан е во Маргина, а сето друго - е медиј и неговите потреби за анализирање и класифицирање. (Abbe Buzoni) маргина интервју: дејан дуковски разговорот го води: Abbe Buzzoni м Дејан, моето прво прашање е: дали се чувству­ваш како успешен?

Неврзаниот разговор го започнаа со заеднички честитки.

Таквиот начин на разговор го наметна Ема Ендековска.

Заради задачата “Ема”, кога со полицајката ќе останеа сами, се однесуваше необично, плашејќи се да не ѝ погледне в очи зашто таа сигурно знаеше (така претпоставуваше Деница) да прочита барем мал дел од нејзините намери и затоа, кога ќе останеа сами, Деница разговорот го насочуваше кон нешта кои бараа двете да гледаат нешто таму некаде, да пребаруваат таму некаде, да се смеат или да се чудат на нешто што е таму некаде, надвор од нив, а пак тука некаде, во близината, во канцеларијата, во собата, во ресторанот, на улицата, кон нештата кои беа доволно интересни и важни за да бидат двете свртени кон светот што ги опкружуваше.

Истиот начин на разговор го применувавме со моите кога се јавуваа од Индија, а така мора зашто разговорот оди преку сателит, оддалеченоста е голема и му треба време на гласот за да го мине сиот тој пат.

Разговорот го прекинува мајка ѝ.

Слично како со грмотевиците – ми објасни татко ми.

Излегува од дневната со едно мало девојченце, многу симпатично, со кадрава коса и со слатки обравчиња. Тетка ми Оце – се досетувам.

Во дефинирањето на терминот "балкански дух", Косановиќ сметал дека е голема грешка зборот "балканизација да се употребува со омаловажување".

Од учесниците на тркалезната маса разговорот го започнал Сава Косановиќ, кој нагласил дека Југославија претставува најинтересниот дел на Балканот, бидејќи таа повеќе од две години се борела против окупацијата, а тоа, според него, било одраз на вистинскиот балкански дух.

Како основа за дискусија послужило согледувањето дека Балканот по војната ќе игра важна улога во секој мировен договор на европскиот континент.

Разговорот го водел Луис Доливет, еден од уредниците на списанието.

Всушност и не и бев рекол нешто посебно, туку само ја бев прашал: - Покрај добриот видик од тумбата дали постои и некоја друга посебна причина што може да го оправда твојот избор?

Тој разговор го водевме неодамна; само неколку дена пред да си замине.

Разговорот го води: Abe Buzoni M Драга госпоѓице Нора, во моментов знам за барем два вредни културни проекти во градов - филмот Маклабас и твоето снимање за ЦД - чијшто буџет е нула.

Сите уметници се лутат токму на тенденцијата на критичарите да ја одвојуваат формата од суштината, а тој систем применет врз Хичкок секој разговор го прави залуден и неплоден, бидејќи, како што тоа добро го дефинираа Ерик Ромер (Erick Rohmer) и Клод Шаброл (Claude Schabrol), Алфред Хичкок не е ниту раскажувач на приказни ниту естет, туку „еден од најголемите изумители на форма во целата историја на филмот.

Како воопшто го издржуваш овој одвратен, бездушен град кој не поседува минимум критериуми и којшто се пали бескрајно бавно и накнадно, ко фитиљ во цртан филм, и сѐ што имаме од него се тие комично гарави лица наутро во огледалото, ко проклети потсеќања дека овде сѐ е џабе и дека немаме шанси?

Од конакот излезе пристар маж и откако се поздрави на грчки, разговорот го продолживме на македонски.

И еве, и овој наш разговор го почнуваме со една народна поговорка.

Но и покрај тоа тој му нареди на чиновникот да почека за да му покаже на пријателот, кој веќе одамна не бил во служба туку си живеел дома в село, колку време чиновниците чекаат во неговото претсобје.

Потребно е да се каже дека значајниот човек начисто излажа: имаше време, тој со пријателот веќе одамна се изназборува за сѐ и сешто и веќе одамна разговорот го испресекуваа со многу долги молчења, лесно протресувајќи се еден другего по рамо и додавајќи: „Така ти е тоа, Иване Абрамович!“ – „Така, значи, Степан Варламович!“