прислужник (имн.) - бргу (прил.)

Глигор распоредуваше. прислужникот бргу се отресуваше од својата флегматична затвореност, навреме се јавуваше кога е потребно и ги исполнуваше точно неговите желби.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)