приврзаност (имн.) - кон (предл.)

На оваа изложба постои и еден предмет кој послужи како живо сведоштво за Дишановата приврзаност кон барем една личност, Марија Мартинс (1900-1973), бразилска вајарка која Дишан веројатно ја запознал недолго по доселувањето во Њујорк, во 1942.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На Дишан не му било тешко да го рационализира овој аранжман , затоа што, како што им објаснил на пријателите, неговата жена била финансиски независна и немало да претставува пречка на неговиот разуздан начин на живот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Иако Зонтаг навистина повикувала на опис и на анализа на формата, таа претпочитала да го обрати тој критички протокол и да ја нагласи потребата „подробно да се испитува формалната функција на предметното прашање“388 Но нејзината приврзаност кон формата и кон стилот требало да ја натера да ја види нужноста на еден поинаков потфат, на една херменевтика на стилот – херменевтика на „површините“ што не би била сомничава, туку описна – и да ја согледа можната важност на едно испитување на содржината на формата што би ја нагласило тематиката, односно настраната противтематика, на самиот стил.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Всушност, „сентименталноста“ што често ѝ се товари на мелодрамата и која се смета за едно од нејзините обележја, на крајот на краиштата, не е ништо повеќе од склоност кон премногу изобилни нежност, достоинственост и почит на некакви нискосталешки луѓе кои (според елитата) не заслужуваат толку голема мера сериозна размисла, а кои ја добиваат од мелодрамата само затоа што мелодрамата ги одразува блиското идентификување на нејзината публика со таквата раја и силината на емоционалната внесеност на таквите гледачи во нивните животи. ‌Високиот степен на емоционална напнатост што мелодрамата го внесува во премрежињата на обичните луѓе, кој би им прилегал на врвните теми на трагедијата, но кој станува будалест кога ќе се наштима за да внесе горливо значење во животи што не го заслужуваат тоа, не може да не изнуди насмевка на лицата на општествено овластените.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, не си ја разбира упорната приврзаност кон тие традиционални извори на настраното задоволство и не знае како да си ги објасни сопствените опсесии. ‌Фељтонот за геј-културата во Тајм аут Њујорк е бележит во оваа смисла не само затоа што слободно си ја признава неспособноста да се справи токму со избраната тема туку и затоа што толку јасно и симптоматично покажува поголема збунетост околу тоа што, всушност, би можело да значи тоа „геј-култура“, на што тоа би упатувала и од што тоа би се состоела.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И така, пренебрегнала, или отфрлила, нешто што не е идентично ниту со содржината ниту со стилот, нешто што не е ниту длабоко значење ниту површна убавина – а затоа не е ни мажествено ни женствено – имено, стилот како своја сопствена тематика или противтематика.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако поимот „мелодрама“ сега станува погрден, тоа е затоа што очигледното сочувство што мелодрамата го внесува во судбината на обичните луѓе изгледа, барем од повластена гледна точка, дека е изместено, дека е облик на задоволување ниски страсти, дека е побудено исклучиво од недостојна, неоснована, пристрасна, сентиментална приврзаност кон инаку неисклучителни ликови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога настраните вработени од Тајм аут Њујорк седнаа да се договорат што да оди во фељтонот за „геј-културата“, бргу сфативме дека тоа никако нема да биде лесна работа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И натаму e подвоена меѓу аристократските и демократските импулси, меѓу елитистичките стремежи и идентификациите со најдолните од долните.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа ја заговарала „чистата, непреводлива, сетилна непосредност“ на уметноста и на нашето искуство.387 Создавајќи таква реска спротивност меѓу херменевтиката на длабочините и еротиката на површините, меѓутоа, Зонтаг не видела што е тоа во површините што им ја прави толку привлечна сетилната непосредност: нивното овоплотено значење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сигурно, смешни се кога ќе се споредат со маките на Ифигенија, на Федра и на Хамлет (иако Шекспировата трагедија секогаш според темите и домашните преокупации е поблиску до грижите на буржоазијата, поради што е полесно да се приспособи кон потребите на некоја современа народска публика).305 Бегањето со погрешен маж можеби ќе излезе погубно за Клариса кај Семјуел Ричардсон, но последиците не се баш вселенски: нема тие баш толку да го потресат светот како последиците од Парисовото заведување на Елена – со други зборови, „урнат ѕид, спален кров и кула / И Агамемнон мртов“.306 Кога се гледа од повисоката положба на општествената елита, средносталешката трагедија е само мелодрама.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И натаму страсно се вложува во естетичноста и се пројавува ироничен вкус за мелодрама, и како естетски облик и како начин на чувствување или лично изразување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не можела, и покрај сите свои многуусрдни напори, да го прикаже буржоаското живеење како сосема сериозно – освен, се разбира, од разводнетото гледиште на самата буржоазија. ‌Зашто грижите на средните сталежи, бидејќи се грижи на обичниот народ, не можат да ја достигнат достоинственоста што ја изискува целосната сериозност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во најдобар случај, токму тоа е она што успеала да го постигне Зонтаг, иако склона да го помати.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дека геј- мажите имаат посебна, нестандардна приврзаност кон одредени културни предмети и културни облици е онаа распространета, неоспорувана претпоставка што е во основата на голем дел од американскиот популарен хумор.5
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Холандината методолошка приврзаност кон историската контексту­ализација и деконструкција како орудие кое ќе ни помогне да ги лоцираме машките предрасуди во текстот и кое ќе помогне да ги откриеме или повторно промислиме хиерархиските отпори и исклучувања коишто ги направија жените невидливи, го условува нејзиното потпирање врз континенталната философија како пат кој води надвор од машката философија.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
И јас имав можности сѐ помалку да се борам со секојдневно поголемата моја приврзаност кон Вера.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Така ми се чинеше, а можеби грешев додека се обидував да си ја објаснам тегобноста на моето постоење.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А можеби, заради мојата приврзаност кон брат ми, ме мразеше мене затоа што беше немоќна да ја мрази онаа заради која нејзиниот златен Зиги се одвојуваше од нас; тој започнуваше друг живот, градеше нов свет во кој ние можевме да бидеме само попатни минувачи, во нашиот свет тој сега избираше да биде само гостин, а мојата мајка, ако ја замразеше Марта Бернајс, не можеше ништо да ѝ стори, отровот кон љубената на брат ми никогаш не би стигнал до неа и би останувал во мајка, и затоа ме избираше мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Трите вида правописи зависат од поголемата или помалата приврзаност кон старата или кон новата состојба на еден разговорен или литературен јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
88. Тоа платонско и само платонско и евтино сочувство кон Македонците, тоа неразбирање на националните интереси, тоа отсуство на национални идеали и таа жед за популарност со приврзаност кон социјализмот е одраз на духовната состојба на бугарскиот народ и неговото општество.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И гледаше постојано да му угодува, да се грижи за него и да го негува како дете водејќи го за рака, немо и со болка во себе поднесувајќи го теретот и таа ропска приврзаност кон него како да се двајцата слепи.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
А нему таа нејзина приврзаност кон него и сочувствување со неговата трагедија, му ја олеснуваше болката, му даваше утеха на разнебитената душа. Ѝ се радуваше кога ноќе ја сонуваше и кога во сонот господ му го враќаше видот и ја гледаше како што ја гледаше пред да ослепи.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Таа приврзаност кон неа му помогнало и мртва да ја најде.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Иако неговите фонтови се е млад дизајнер потпираат на интуицијата, сите негови комерцијални” и „развојно” на компјутерски експериментални трудови се високо дисциплинирани во нивната фонтови кој веќе приврзаност кон фундаменталните принципи на фонт-дизајнот станува референтна - принципите на структурата, балансот и пропорцијата што ги точка во светот на научил од историјата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во една прилика, зборувајќи за руската литература, ја истакнавте својата приврзаност кон писателите на Иронијата и на веселата разборитост, како Гогољ, Булгаков, Војнович.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во Југославија, во врвното раководство, кое го означуваше крајот на Титовата генерација, со аманет да го сочува самоуправниот социјализам, братството и единството, како и неврзаната политика, веќе се насетуваше центрипеталната националистичка контаминација.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ако случајот ми ја дари можноста да придонесам за признавањето на државата Република Македонија во меѓународната заедница, јас и во оваа пригода ја изразувам мојата постојана приврзаност кон оваа земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во тогашен Тунис, во кој завршуваше владеењето на еден од основачите на неврзаноста Хабиб Бургиба, но кој никогаш не ја прикриваше својата апсолутна приврзаност кон САД (крај работниот стол ја имаше сликата на тогашниот претседател на САД Роланд Реган, покрај онаа на Мандес Франс), новиот претседател Бен Али, по историската поддршка на раководството на Југославија, всушност ја добиваше и поддршката на неврзаните, која овие земји бездруго му ја должеа на Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Му беше блиска Шпанија поради приврзаноста кон својата мајка која беше од шпанско потекло.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Претставувањето на книжевното дело на Старова во Сенатот на Франција е добра пригода да ја изразам и својата постојана приврзаност кон младата Република Македонија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Според Татковиот резон човек со толку силна приврзаност кон книгите и нивната вистина можел да биде само добар и невино настрадал.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но кога, поради својата приврзаност кон Октомвриската револуција и СССР, ќе настрада како жртва на Информбирото, ќе одлежи четири години затвор и потоа ќе добие некаква маргинална служба, многу ниска со оглед на неговите несомнени научни и револуционерни заслуги, и покрај опасностите повторно да настрада доколку беа откриени неговите западни книги, ставени под индекс од тогашните сталинистички идеолози, Климент Камилски продолжи уште поангажирано да собира нови и таинствени книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко слушајќи го Али Фети во мигот се почувствува горд што ја наследил приврзаноста кон идеите на Мустафа Кемал и на неговата генерација, но таа блискост имаше сосем друга генеза и карактер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Нејзините владетели не ги поврзува крвно сродство, туку приврзаноста кон заедничката доктрина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во Татковата речиси фанатична приврзаност кон книгите, нејзе ѝ се даде можноста да го продолжи животот со книгите, да си го продолжи, по многу години, идеалот на солунските лазаристи, нејзините единствени вистински универзитети во животот во кои се негуваше култот на книгата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но постои, сигурно постои еден период во животот кога мајката се ослободува од инстинктивната приврзаност кон своето чедо, кога е, ко­неч­но, пресечена и менталната врвца.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
...воопшто не ја намалува мојата сосема лична приврзаност кон А молот како созвучје на нежната лузна...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Му ја откриваше семејната приврзаност кон животот крај водите, крај морето, Езерото, реките.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Зарем не беше сличната емигрантска судбина што ги зближи, а потоа заедничката приврзаност кон Езерото и патот на јагулите?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Чудно однесување! Трогателна приврзаност кон она што се случува и надвор од зборовите додека бараме потпора во знаците втиснати од животот во нашите сетила.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во ретките моменти на навлегување на својата најдискретна зона во односите со мене и моите книги, кога трагав по причините за нејзината голема приврзаност кон мојата балканска сага, Елен Лејбовиц не криеше да каже дека читајќи ги книгите на мојата балканска сага, најмногу се приврза за ликот на татко ми.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)