показалец (имн.) - го (зам.)

Дури и показалецот го крена. Кон него? Или кон палтото?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тој седеше повисоко од другите и со показалецот го сечеше воздухот во сите правци, но секогаш кон одредено лице од кругот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Показалецот го лиже јазикот, па ги врти страниците побрзо од Google, па пребарува со остриот нокт како со стрелата на глушецот.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)