ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

За трите земји е карактеристично што создале големи писатели кои се спротивставувале на тираниите во минатото.

Централниот наратив му припаѓа на педесетгодишниот Симон Поцо, писателот кој се враќа во своето родно село Маказар со намера да напише хроника, „повест“, посветена на сопственото семејство и на селото од каде што потекнува.

И трите жени отспротива останаа на местото поднасмевнати и среќни што можат да видат вакво чудо - Џорџ и Жабе да се подбиваат со добротворот Симон Поцо, важниот писател кој малку- малку па нешто на машина пишува истопорен на балконот.

Г.Н. Ом Маргина 35 9 Илустрација: Божидар Катиќ 10 Борис Буден okno.mk Борис Буден БАРИКАДИ Чувајте се, млад пријателе, од писателите кои не знаат што напишале, и зошто тоа го напишале...

Ми беше забрането да зборувам со него.

А токму на оваа претенциозност на писателите кои се обештетуваат „од она што го нарекуваат безвредност на содржината во една „благородна” и „негувана” форма” Бенџамин (Benja- min) ќе ги спротивстави малите прозни дела на Роберт Валсер (Robert walser) и нивниот стремеж кон безначајноста, кон глупавоста.

Никогаш не сум познавал писател кој еден период од својот живот не бил страстен читател.

Она што е значајно за ова дело е тоа што со него Ворхол еднаш засекогаш го потврди своето место како писател и покрај минималниот удел во него.

Но ми се чини дека е поголем бројот на писателите кои не се обучувале себеси на ваков вид курсеви.

Во случајот на Ворхол, иронично и смешно во исто време, авторот е и стилистички и буквално отсутен.

Со еден единствен потег го заобиколи литературниот процес со цел да ја спроведе Флоберовата дефиниција за писателот кој треба да биде “како бог во својот универзум, невидлив, но секаде-присутен”.

Отука и неговиот коментар упатен до својот верен “ghostwriter” (писател кој пишува за други): “ Еј Боб, ова би можел да го ставиш во книгата.” (...) Делата како што Andy Warhol’s Exposures (1979), Popism: Worhol Sixties (1980), каде текстот е помалку афористичен а повеќе дескриптивен, ја истакнуваат важ­носта на Пет Хакет, Били Нејм и Боб Коласело како ко-автори и литературни асистенти на Ворхол.

Додека го слушате текстот имате впечаток дека случајно сте упаднале во нечиј телефонски разговор со што всушност почнува и Филозофијата...:” Се разбудив и ѝ телефонирав на Б”.

Во прилог на својата соработка со Ворхол, во своето дело Светиот Терор Боб Коласело пренесува дел од своето искуство како еден од луѓето кои беа вклучени во литературната дејност на Фектори.

Штом некој писател кој му е драг на новиот демократски режим ќе умре, председателот веднаш се појавува на телевизија и лично изјавува сочувство.

Во литературната историја се познати многу писатели кои своите најдобри дела ги создаваат во состојби на изменета свест, кога се губи јасната граница меѓу здравјето и болеста.

Писателот кој ќе се помачи со овие вежби ќе сфати, при пишување на приказна или роман, дека на располагање му стојат разни можности во секој момент од творењето, а ќе биде во подобра позиција и да избере најдобро решение - или да смисли некое ново.

Последен поздравите на наше­то семејство ѝ ги упати еден мој близок пријател, писател кој се најде во Тирана.

Всушност обратно, во смело самоекспонирање Енценсбергер инсистираше не само на родовата разлика туку и на жанровскиот примат на литературниот текст, особено при споредбата со тестаментарното пишување на философите.

Со нескриени симпатии констатиравме, дека токму Данило Киш беше еден од оние исклучителни писатели кој локалната, југословенска книжевност, ја направи светска.

Нашиот соговорник не е од оние писатели кои би флертувале со философски приказни, барајќи во нив паразитска шанса за личен прилог.

Жалната надменост на епската нарација му беше туѓа, и за разлика од неговите современици, не беше заинтересиран за конјуктурно заверижување во провинцијалната литературна провинција.

Ле Клезио е писател кој во своите дела најповеќе страници има посветено на сонцето.

Ете, затоа не треба да им се лутиме на нашите писатели кои во своите скрибомански кариери изнапишаа илјадници песни за Тито и партијата, а не напишаа ниту една за Дедо Мраз.

Случката од литерарниот живот на Канети не води кон ставот - кога тогаш во животот на писателот ќе се појави писател кој ќе го натера да молчи,а уште по убаво е ако тоа се случи во почетокот на неговата кариера.

„Класикот“ за овој број е г-динот Ташко Георгиевски, еден од ретките македонски писатели кој прочитал нешто од светската литература по 1950 година; во неговиот случај не се работи само за „читање“ туку богами и за проникнување во стилскиот феномен наречен „француски нов роман“, кој успеа да формализира одредени ингениозности на Џојс и Пруст.

За време на студиите го започнува својот творечки пат на писател кој ќе внесе бројни иновации во американската и во светската книжевност.

Се смета за родоначалник на детективскиот и на криминалистичкиот книжевен жанр.

Во последниве петнаесетина години се јави цела плејада нови и млади македонски преведувачи и писатели кои даваат значаен придонес во подобрувањето на преводната литература на македонски.

Европските писатели кои ѝ припаѓаат на модерната книжевност се инспирираат и се угледуваат на Едгар Алан По.

Живее главно како слободен уметник, од своето пишување.

Од секогаш сметав ( и сега го мислам истото) дека писател кој држи до себе мора да се чува од три работи: а) автобиографски записи б) записи за други земји в) дневнички записи 7

Тоа е оној чешки писател кој побегнал од својата земја незадоволен од количината државен буџет која се вложувала во извесен поп-пејач од неговото време.

Тие со задоволство ги читаа балканските романи, раскази и песни на познати писатели кои се однесуваа на османскиот период.

И кога големите балкански писатели кои ги читаа Татко и Камилски најчесто не наоѓајќи хармоничен излез од историјата завршуваа најчесто со еуфемизмот: Проклет е Балканот!

Јас сум драмски писател кој ја прерипува драмата.

Затоа и побрза да додаде: - немам сретнато писател кој не е спремен со секоја постапка да ги разурнува скалилата на својот сон а притоа воопшто не забележува дека всушност трча по патот што води кон идеалната празнина.

Судбина на нашите јалови размисли! - рече Стариот писател кој веројатно беше помислил дека го шетам погледот по библиотеката што го покриваше целиот ѕид околу каминот и над него.

И јас не знам како натаму ќе се бранам?

Главниот судија на ,небескиот трибунал сигурно овие докази на славни писатели кои го ,изневериле мајчиниот јазик, ќе ги смета за оддалечување од главниот предмет.

- Ме потсетува на еден поодамнешен руски воспитувач и писател кој ја има напишано книгата „Педагошка поема“ за начиниот на однесување со бездомните деца во поправните домови.

Во меѓувреме, доле во Тексас, еден писател кој се вика Брус Стерлинг веќе издал фанзин (типично строго постмодерен медиум) наречен „Евтина Вистина”; сите текстови беа потпишани со псевдоними, и сите заедно твореа групи за „герилни напади” врз СФ-от.