писател (имн.) - го (зам.)

Впрочем, ги фрлаа книгите претежно, во мислите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Стариот писател го врати погледот во собата и го сврти кон мене: - Сепак, останува еден проблем што мене ме збунува.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Стариот писател го исмева подарокот, оној распослан тигар, а токму тој тигар веројатно го има поттикнато да пројава на него со посакуваната барем еднаш повеќе одошто му било пишано и тоа галопирајќи низ ноќта која веројатно му се присторила многу подолга од другите ноќи; а пројавал во овој случај без оној самар што го создала злобната шега за да го поттикне потсмевот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Се смееше а беше несреќен. Дури и Стариот писател го забележа тоа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Прогресивните писатели го пишуваа истото, некој пат од збор до збор, дури со сите точки и запирки, но го имаа предвид сосема спротивното.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Од моето лице Стариот писател го пренесе погледот на масата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)