песок (имн.) - бев (гл.)

Сега во песокот беа нацртани брод, риба со чаша во устата, една канта со нозе, и една мошне жедна уста.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Песокот беше скоро црвен во зажареноста, како засирена крв, па девојката која молчеливо му се обраќаше ја осети како пленичка во пустина.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Песочниот часовник на Еразмо, со иста брзина, се движеше само надолу, тежината на песокот беше чудно силно привлекувана од Земјината гравитација.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ги избриша како никогаш да не биле нацртани на песокот.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)