перница (имн.) - и (сврз.)

- Мамо, мамо! - ѝ викнавме. Таа остана така со лицето во перницата и ми се причини дека не дише.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Миндерлак со перници. Перниците и пердињата се во македонски стил.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Спроти леглото на Арсо беше ставен уште еден одар со сламарник и перница и нова поголема стомна до одарот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А Ване пак го извлекува стрипот од под перницата и пак чита.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
На креветот од штици имаше перница и душек, и еден стол за седење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Невестата Менка веќе беше ја зела рогузината, постилачот и нова перница и им посла на старите пријатели. — Собуј се, Петко, и повели, седни, одмори се.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога дојде редот за постилање, Мише извади нова рогузина, нови покрови и нова перница и му посла на Толета на чардакот над земник.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Истргаа еден сноп `рженица, го преврзаа на две за перница и се кутнаа да спијат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)