пат (имн.) - кој (зам.)

Добар дел од нив, меѓу кои и нашата соговорничка, останаа невработени – бидејќи, со оглед на нивната специфична старосна структура, е ѓаволски тешко да најдат било каква нова работа. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, за жал, и второстепената постапка исто така завршува со несфатливо негативен исход за него!? *
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Утврдувањето на кривичната одговорност на сопственикот на фирмата,7 која треба по службена должност да ја утврди полицијата и јавниот обвинител, беше исто така трнлив пат кој го изодеа Јакшиќ и неговиот новоангажиран адвокат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сликовитиот пример на Б.А. е еден од оние кадешто јасно е скицирана грчовитата борба на обесправениот македонски работник во нашата вечна транзиција.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А денес, ако некој поминува по патот кој води покрај фабриката, зјаат искршените прозорци кои потсетуваат на многуте тажни работнички судбини – од кои некои, во моменти на очај, завршија и со самоубиство…
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Крстопатот, како централно подрачје каде поминуваат сите патишта кој југ- север, исток- запад, вкрстени точно на оваа наша мала точка на која се сечеа трансферзалните меридијани: едниот кој поаѓаше од развиениот, богат со нафта, исток а достигнуваше до развиениот запад, со другиот кој поаѓаше од развиениот север до развиениот југ.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Белите врвици се слеваа во широк пат кој завршу­ваше длабоко во гората, во простор речиси непознат за мно­гумина козари.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Улицата откај станицата е преправена, сета е асфалтирана и претворена во широк булевар, се протега во недоглед и таа е главната артерија преку која овој град се поврзува со Југославија и Европа, како и со Атина, и со патиштата кои Грција ја врзуваат со Софија и Истанбул.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Македонските борци и раководители на македонското националноослободително и револуционерно движење, биле принудени да бараат и изнаоѓаат нови патишта кои ке водат кон остварување на националната идеја за национална слобода, обединување и формирање на самостојна суверена и рамноправна државно правна единица во семејството на балканските држави.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
За остварување на таквата идеја, беше потребно да се формира единствено раководно тело, кое ке биде одговорно за сите делови на поделената Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Автомобилот тешко се пробиваше кон стрмата угорнина низ кривулестиот пат кој бил трасиран уште во времето на италијанската окупација со крајна цел во Тирана.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Како што индивидуите почнуваат да ги артикулираат преферираните настани во овие алтернативни нивоа на активност, и како што стануваат сѐ поангажирани во уредувањето и поврзувањето на овие настани во посебни секвенци низ времето, можат да бидат поттикнати експлицитно да ја именуваат на овој начин сугерираната алтернативна тема или 50 Margina #4-5 [1994] | okno.mk контратема.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Именувањето на алтернативна тема или контратема е многу важно, помеѓу другите работи, и затоа што, (а) значајно учествува во чувството на индивидуата дека нејзиниот живот оди нанапред по патот кој таа го одбрала; (б) овозможува да се припише значење на настаните или искуствата кои инаку би останале незабележани или за нив би се сметало дека се од мала важност; (в) го олеснува правовременото одредување (средба-по-средба) и поврзување на настаните кои се случуваат за време на тераписките средби и (г) ѝ дава на индивидуата чувство дека знае кој може да биде следниот чекор во избраната животна насока.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тој молчеше додека таа не му покажа еден земјен пат кој водеше кон мочуриштето.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Холандината методолошка приврзаност кон историската контексту­ализација и деконструкција како орудие кое ќе ни помогне да ги лоцираме машките предрасуди во текстот и кое ќе помогне да ги откриеме или повторно промислиме хиерархиските отпори и исклучувања коишто ги направија жените невидливи, го условува нејзиното потпирање врз континенталната философија како пат кој води надвор од машката философија.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тоа беше пат кој сам од себе се роди од хаосот: Огледало, отворено пред неговите очи, кое јасно го покажуваше вртежот на компасот во сите можни правци, пулсирајќи во ритамот на сончевината.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Еден ден гледам се собрале деца на патот кој водеше од црквата кон нашата куќа, а меѓу нив мојот брат.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Околината пред Тирана расте во голема индустриска зона и заедно со новите патишта кои водат кон градовите што лежат покрај морските брегови, Албанија ја живее својата сегашнина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Патот е стар, сега проширен и под асфалт, ги памети времињата на турското владеење и тогаш беше, а и сега е пат кој ја држи врската Лерин – Корча и натаму сѐ до Драч и преку него по море до Италија и од таму кон широкиот свет.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сѐ еминентни, стручни и докажани експерти, кои, меѓу другото, до својот врв во наобразба и дообразба поминале едукативен пат кој им се поклопува зачудувачки на сите.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Каде ли ме водише по патот кој крај немаше?
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Тоа значи дека вредноста не е во производот, туку скапоцен е патот кој се поминува додека да се дојде до него.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Но сите тие планови сочинуваат еден единствен, следен пат кој води кон виртуалното.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Како да бев наследил дел од балканската историја со која Татко не можеше да излезе на крај и ми ја оставаше на разрешување, во мојата младост, сѐ до доцните години на животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А којзнае дали и јас самиот си се разбирав во тие мигови, понесен од необјаснивата амбиција која ме водеше кон целта, без да ја сообразам со условите, одбраниот пат кој водеше кон нејзината реализација, последиците.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во распоредот на неговите книги можеа да се наслутат патиштата кои ми ги беше одредил.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе заминат да живеат во селото Даир ал Асад. Станува бегалец и во родната земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Речиси целиот живот ќе му мине во потрага по патот кој води во родната земја, остварувајќи го вистинското враќање само во јазикот!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Наши предци, сине, го чувале делот на патот кој минувал крај Езерото.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Семејството, сега, беше на истиот пат кој, пред многу години, го минуваше идејќи од границата, малото вовче на теснолинејката.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тогаш вујна Клементина ѝ ја кажуваше италијанската лаичка поговорка според која „за да се спаси главата, треба да се најде патот кој води низ темнините!“
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Има патишта кои се, можеби, и потешки и позагадочни од балканските.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Боцкате со револт на малите и неистребливите полни мравја киселина зелен јад, јад-бог за да ги бележите јасно патиштата кои треба да се заборават.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Вкусот на тоа нешто ме чека на крајот на тунелот, а незнам дали ќе најдам сила да го изодам патот кој постојано ме враќа назад.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ќе копнеам по твоите очи и ќе верувам во едно среќно вљубување , затоа што вистинската љубов си го наоѓа патот кој води до саканите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Времето се лизга низ моите нежни години, а се плашам од минатото, од просторот и времето застанати во еден миг, а секој миг претворен во слика насликана на платното на очајот која секоја вечер ме враќа на местото на злочинот, обоено со агонијата на немоќта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во ноќите осамени се сеќавам кога ги соединивме нашите души и секој пат беше ново, неоткриено, возбудливо, слободно, возвишено и посакував да трае засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Информациите за преземениот терор од силите на грчката десница од крајот на 1944 година го преплавиле американскиот печат.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Потпишувањето на договорите во Либан (мај 1944), Казерта (септември 1944) и Варкиза (февруари 1945) бил патот кој водел кон капитулација на ЕЛАС пред британските сили и силите на Грчката влада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Имав страв дека излегувањето ќе ме премисли и ќе ме натера да го скршнам патот кој ми е речен.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)