офицер (имн.) - ги (зам.)

Офицерот ги изговараше зборовите со една намерно барана лирска интонација, запираше наместа да го сврти вниманието на некое име или факт.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Илјади доброволци, војници и офицери ги вратија дома, а од дома владини органи ги собраа и ги пратија сургун.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Разбрав потоа од лица што виделе убивање и уапсени на улица дека еден офицер ги обиколувал улиците околу 5 часот и забранувал убивање или тепање на фатените затвореници, наредувајќи оружјето да се употребува само против тие што даваат отпор со оружје или со бомби.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)