оска (имн.) - и (сврз.)

Окото се доближува и во црнката се врти темна оска и сега, само за неколку мига ќе се закопа во живото месо на Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Помеѓу нив се протегнуваше невидлива оска и тие се зацврстуваа на двата краја на оската, за да ја зачуваат рамнотежата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Многузначноста, поливалентната згуснатост на смислата на времето да ги сече сите можни духовни оски и рамнини, е предмет на поезијата и влегува во нејзината филозофија како нејзина централна составка.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)