ортома (имн.) - го (зам.)

Беа ги пресекле диреците на мостот, и кога се качија педесетина од моите момчиња на него, тие се ортоми го тргнаа мостот и сите попаѓаа во реката.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)