овластување (имн.) - утврден (прид.)

7.  Извршителот е лице кое врши јавни овластувања утврдени со закон именувано согласно со одредбите на овој закон.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако тужителот ја преиначува тужбата така што, поради околностите што настанале по поднесувањето на тужбата, бара од истиот фактички однос друг предмет или паричен 58 износ, тужениот не може да се противи на таквото преиначување. (чл. 180, ст.1-2 и чл. 181, ст.1-2 од ЗПП). 4.  Органот ја води управната постапка и донесува решение [како конечен акт] – самостојно, во рамките на овластувањата утврдени со закон и друг пропис.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Решението за заклучување на постапката за ликвидација се доставува до Централниот регистар на РМ, заради бришење на водостопанството од соодветниот регистар (чл. 116, ЗВ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)