облека (имн.) - се (зам.)

Неусогласеноста меѓу изгледот и облеката се очитува и во нејзиниот сон во подземните одаи на пирамидата, во кои најнапред е запленета како наивен, изгубен турист, каде останува како доброволна љубовничка на фараонот - Сонце, синот на порозната сфинга.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Луѓето и не го виделе, сѐ уште свртени кон неподвижниот труп преку кој, им се сторило, лазеле танки линии крв и испокинати жили, додека месото под распарталената облека се отвора сама од себе и трепети од допир со студот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Предребни биле неговите солзи за да обеспокојат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
За јадење и облека се снаоѓав, постојано крпев некако.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Темната облека се здиплува во нејзините нозе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)