облак (имн.) - е (гл.)

Иха, иха, ој, облакот е мој! Пееше Томчо.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Тоа пееше: Облакот е голем, облакот е бел, облакот е коза или облак смел.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
1 Планината е далеку никој толку не отскитал црн брег со два рога на патот нејзин стои, Одовде само облакот е близу и молњите и ѕвездите ноќе кога паѓаат.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Облакот е голема рана на небото неговата сенка земјата ја притиска мислата на него светот го разјадува.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)