нога (имн.) - кон (предл.)

„Еј брате, еј сестро!“ извика коњушарот, а два коња, со големи и силни бутини, се туркаа еден од друг, притискајќи ги нозете кон телото, ги веднеа убаво обликуваните глави како камили, па единствено со силата со којашто ги свиткуваа своите трупови тие се протнуваа низ отворот од вратата, што целосно го исполнуваа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Каква била љубовта на оние што ја подавале ногата кон педесетлетието?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Триесет и една или две години подолг живот минал Арсо Арнаутче од него а тој навлегува во седумнаесеттата. Секако бил постар од крестокосиот Доце Срменков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Таа крикна и побегна кај мене; во образот на девојката црвено се беа втиснале два реда заби.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Јана неволно ги влечеше нозете кон прагот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Со нозете кон перницата, а со главата надолу ќе легне. Јон мој.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)