нога (имн.) - кој (зам.)

Керол Ломбард ја чула мојата забелешка: „Актерите се стока”, и кога дојдов на објектот, затекнав неколку грла стока во мал заграден простор. Тоа беше нејзино дело.“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ова „дело” секако била прва употреба на еден реален предмет на платно: една кондура вметната во паното го покажува својот ѓон на гледачот, продолжува со насликана нога која се губи на хоризонтот и завршува со еден мал поштар гледан од грб, како трча по воз.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Си ја погледна ногата, левата нога која од зглобот до коленото беше страшно соголена.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Веднаш ги панорамираме нозете со камерата, нозе кои се борат на тепихот од лалиња.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Одеа молкум, загледани во себе и пред себе, во земјата која како единствено да жалеше зашто тој ден не ги почувствува табаните и живата душа на Сане Сандин, не му ги сети нозете кои како да не беа од крв и месо сочинети, туку од грутки печена црвеница, како од корки сува јеловица.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сега фустанчето го крена уште погоре над колениците и си се загледа во белите ципи на нозете кои беа прилепени една до друга како образ до образ.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)