нешто (имн.) - не (чест.)

Нештата не се предвидуваат. Кај Михаил Ренџов тие се појавуваат сосема неочекувано, но со сила на предвидена и направено.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Пак беше истиот депресивен човек, пак нешто не беше во ред.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Ако нешто не ти е јасно, не отфрлај го: засолни го некаде во главата. Некогаш само ќе ти се разјасни...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Клучен доказ е тоа што ниту еден животински вид такво нешто не практикува... како па за сѐ друго да сме идентични со животните: пиеме кафе ко жирафи, играме шах ко фоки, сурфаме по Интернет ко двогрби камили, те цепиме атом ко млади мајмуни.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Повеќе ништо не беше на своето место и во фокусот; нештата не беа во својата вистинска и природна форма.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Нештата не беа само чудни и необични туку не беа во сооднос со него.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ако е така, тоа нешто не вредело доволно за да биде мој предизвик. Ниту било соодветна одскочна даска.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Нешто се напнуваше, нешто не можеше да биде задржано, а после, сосема наеднаш, по сета негова внатрешност избликна од некој скриен вир во него и се плисна по неговото лице, едно чувство, од кое сега почнаа да му лазат некои меки, едвај осетни допири под очите, тоа го зајазлуваше неговиот здив, сѐ додека сиот не се згрчи и не препукна во едно придушено липнување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Грдан бара два таса перкија, рибарот го гледа напоречки, нешто не му оди по редот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Добро си спомнувам, за црвените гаќи на Оливера Срезоска се говореше со почит, со општествено, политичко и морално уважените - (Сигурно, такво нешто не може да се замисли за обичните).
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Мајка ми извикува: Милке, што ти е? Слушајте со девојчето нешто не е во ред?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Билјана ги гледаше и се мрштеше. Нешто не ѝ беше по волја.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Таа се сврте кон мене со зачуден израз на лицето. Нешто не ѝ се допадна во тоа што ѝ го реков.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)