надеж (имн.) - тука (прил.)

Кога ќе стигнеле војсководците, новите освојувачи на градот, секогаш тврдината станувала плен на нивните надежи тука да се овековечат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Таа беше со аур во приземјето, полн со ѓубре и сламиште останати од времето кога Веговци тука чуваа добиток и со беличести скреби што однадвор имаа продрено внатре и каде што сосетските кокошки несеа јајца со надеж тука да ги лежат, но со кои се хранеа змиите.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)