морници (имн.) - му (зам.)

Секогаш кога ќе зборуваше за својата татковина, морници му минуваа низ снагата, едноставно, намовнуваше како искубан петел.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Студени морници му се слеваа низ ’рбетот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ладни морници му минаа низ телото.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Од допирот на седефот и од самиот поглед на него му се тресеа забите и морници му минуваа по кожата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И таа можност започна да вее од секој предмет што ќе го слушне, види, рече или помисли.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)