миг (имн.) - само (прил.)

Сѐ што им помагаше да заборават и да избегаат, макар и за миг само, од тешката и сурова стварност на аргатскиот живот, тие го примаа со благодарност.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Се оддалечува еден од друг, стануваа потуѓи, зашто од кртоста на овие зборови зачуденоста на првиот стана исто таква кртост, стара, некогашна кртост, за миг само премрежена под правта на тешката градна болест и канцелариите со млак воздух.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)