мечка (имн.) - и (сврз.)

Митко и Сашо решија да играат мечка и зајаче.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
А потем тој веќе и пречекорил десетина пати кон фатената мечка и можел сосема добро да ја види ужасната голота на крвјосаната коска од ногата на мечката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А кога таткото се вратил од печалба, и сиот уплакан од жал по момичката, зашто лошата жена му изнакажала лаги - дошла мечката и ја вратила момичката жива...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
ЌЕ ВЕ ПОТСЕТАМ, добри мои, на една мошне позната народна приказна во која се прикажува како мечката и човекот станале пријатели.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Поминало подолго време и пак се сретнале мечката и човекот.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Тој сега разбра само толку дека и едно обично тенџере со капак, кога во него врие вода, може да се преправа како мечка и да плаши деца. Ама чудно тенџере!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И после мечкарите кубеа влакна од мечките и ги продаваа за од уроци, за од почудување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И се сеќавам на борбата меѓу мечката и крмакот, (нерезот) што се караат за едно поточе вода.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И пак ќе се крие во шумките, во заветното и ќе чека да се појават мечката и крмакот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)