медиум (имн.) - кој (зам.)

Го имаме овој интересен конфликт - смислата на насоката, потребата да се стигне некаде, но во медиум кој има своја сопствена, веројатно различна, смисла на насока. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 143 ñКако се нарекуваш себеси деновиве, продуцент?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
pop Повеќето досегашни примери сепак следат една „конвенционална“ логика на начинот на којшто Уметноста црпи од популарната култура и го формира своето „гледање“ врз основа на популарната култура, но внатре во класични уметнички медиуми, така што делата едновремено зборуваат за себе самите и за својот медиум.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Најголема дрога се нашите медиуми кои зрачат бетер и од Фукушима - изјави радиоконфузната Пудлица која ретко вршеше контрола на програми кои се препорачуваат за деца до 12 години за кој ни родител ни старател не можеше да им изврши надзор.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
За Водичко, целта на критичката јавна уметност е „ниту задоволно самоприкажување, ниту пасивна соработка со големата галерија на градот, неговиот идеолошки театар и архитектонско-социјален систем.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Попрво, таа е ангажман во стратешки предизвици за градските структури и медиуми кои посредуваат во нашата секојдневна перцепција на светот: ангажман преку естетско-критички прекини, инфилтрации и апропријации кои го доведуваат во прашање симболичките, психополитичките и економските операции на градот.“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Основната цел на капиталистичката демократија е апсолутна власт на мала одбрана група луѓе врз контролираната маса која на најразлични начини ќе се индоктринира и ќе се манипулира преку сапуници, кич музика, циркузијадни естрадни фаци и секаков шунд кој се наметнува преку медиумите кои се под нивна контрола.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
За разлика од тоа, последниот уметник во овој преглед, Gavin Turk (р. 1967) во потполност им се подредува на прашањата на популарноста, на популарната иконичност, без осврт кон самиот медиум кој е само безлично средство, веќе проверено како неуметничко.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)